زمان مطالعه: < 1 دقیقه در پاره‌اى از مسایل به عللى که در جاى خود بیان شده است، روایات مختلف وارد شده، طبعا در علاج تعارض، انظار مختلفى پیش مى‌آید و اگر چنین تعارض نبود ترجیح میان روایات مورد نیاز نبوده و در نتیجه اختلاف پدید نمى‌آمد، اختلاف نظر فقها در حلّ تعارض یاد شده، موجب پیدایش آراى فقهى مختلف مى‌گردد.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در پاره‌اى از موارد درباره وثاقت راویان در میان فقیهان اختلاف نظرهایى به چشم مى‌خورد، طبیعى است این اختلاف نظر موجب بخشى از اختلاف نظر آنان در احکام شرعى مى‌باشد.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه فقیهى از یک روایت استظهار وجوب، فقیهى دیگر استظهار استحباب و یا یکى استظهار کراهت، دیگرى استظهار حرمت مى‌کند و این به خاطر قراین مختلفى است که در داخل و خارج روایت وجود دارد که در فهم معنى روایت مؤثر مى‌باشد. گروهى حرمت احتکار را مربوط به طعام دانسته و گروهى دیگر به کلیه «مایحتاج» زندگى اجتماعى انسان تعمیم داده‌اند

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در قواعد فقه و اصول یک رشته قواعدى است که از نظر حجیت مورد اختلاف است. فقهاى شیعه قیاس و استحسان را باطل مى‌دانند، در حالى که قسمت اعظم فقهاى اهل سنت بر آن تکیه مى‌کنند مثلا در میان فقهاى شیعه گروهى اصل استصحاب را در موارد احکام کلى حجت مى‌دانند در حالى که برخى حجیت آن‌ را در این

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بخشى از اختلافات فقها از اختلاف نظر آنان در تطبیق کلیات بر جزئیات ناشى مى‌شود فقیهى موردى را مصداق قاعده «برائت» دانسته در حالى که فقیه دیگر آن‌ را مصداق قاعده «اشتغال» مى‌داند این عوامل و نظایر آن مایه اختلاف آراى فقیهان مى‌گردد و هرگز اختلاف آنان از اختلاف و مسایل فلسفى و عرفانى و یا طب و تشریح و

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در میان فقهاى شیعه شخصیت‌هاى نامدارى وجود داشته و دارند که در فلسفه و عرفان سرآمد روزگار بوده و در شمار صاحبنظران این دو علم به شمار مى‌روند، ولى در عین حال در مقام اجتهاد و استنباط از این دو علم کمک نگرفته و حتى دخالت دادن این نوع از علوم را در استنباط احکام یک نوع لغزش قلمداد کرده‌اند