زمان مطالعه: < 1 دقیقه برخی از فلاسفه غرب چنان تحت مشکلات مربوط به تحقیق پذیری قرار گرفته اند که کوشیده اند اظهارات کلامی را به عنوان چیزی غیر از اظهارات حاکی از واقع تفسیر کنند. آنان از طرفی تحت تأثیر تئوری تحقیق پذیری تجربی قرار گرفته و گزاره های خارج از این ضابطه را فاقد معنی می اندیشند. بنابراین جمله های «خدا دانا و

زمان مطالعه: < 1 دقیقه اینک به تفسیر هر یک از وجوه چهارگانه که حافظ و نگهبان ارزش گزاره‌هاى کلامى است مى‌پردازیم:

زمان مطالعه: 2 دقیقه خداپرستان او را با افعالى توصیف مى‌کنند و مى‌گویند: »او زمین و آسمانها را آفرید«، یا «رستگارى و بدبختى را بر انسانى از ازل مقدر کرده است» یا «او مراقب اعمال انسان مى‌باشد«. ولى هدف از جمله نخست اظهار خشیت و اعجاب است که مولود درک شکوه و عظمت طبیعت است، همچنان که مقصود از جمله دوم ابراز حس درماندگى

زمان مطالعه: 2 دقیقه تفسیر نمادین یا سمبلیک، عبارت دیگر از «کنایه‌گویى» در علم بیان است. در کنایه، جمله در معنى تحت اللفظى به کار مى‌رود، به خاطر این که مخاطب را به معنى دوم که لازمه آن معنى نخست است، منتقل سازد، و در حقیقت معنى تحت اللفظى، مقصود بالأصاله نبوده بلکه ابزارى است براى تفهیم معنى دوم که مقصود بالذات متکلم مى‌باشد؛

زمان مطالعه: 2 دقیقه 1. کتاب مقدس، مانند همه گزاره‌هاى دینى، با زبان توده‌ى مردم سخن مى‌گوید، هرگز در مقام لغزگویى و معمّا سازى نیست. هرگاه در خود سخن قرینه‌اى بر نمادین بودن گزاره، باشد طبعا از آن پیروى خواهد شد و در غیر این صورت، چرا باید از اصول کلى در جهان مکالمه سرباز زنیم؟ چرا داستان توفان نوح را سمبلیک تلقى کنیم؟

زمان مطالعه: 2 دقیقه سومین تفسیر براى گزاره‌هاى دینى پس از قبول این اصل: «گزاره‌هاى دینى ناظر به واقع و حاکى از خارج نیست» تفسیر آیینى و شعایرى است. اگر موحدى مى‌گوید: خدا آسمانها و زمین را آفرید، در واقع خطاب به دوم شخص مى‌کند مثل این که مى‌گوید: «تو اى که زمین و آسمانها را آفریده‌اى» بنابراین هر نوع وصفى درباره‌ى خدا، به