زمان مطالعه: 2 دقیقه دومین سخن «سارتر» در مورد تقدّم وجود بر ماهیت با آرمان خاص فلاسفه وجودى بیشتر تناسب دارد و در حقیقت یکى از محورهاى بحثهاى آنان به شمار مى رود و ما آن را به عنوان دومین محور یادآور شدیم. نکته درخور تأمل این است که وجودى ها این سخن را تنها در مورد انسان گفته اند که انسان در آغاز

زمان مطالعه: < 1 دقیقه از اینجا نادرستى مطلب سوم که یکى از محورهاى فلسفه اگزیستانسیالیسم به شمار مى رود ) و آن این که انسان خود آفریننده ارزشهاى اخلاقى مى باشد و بنابراین هیچ الزامى از جانب «قواعد کلى اخلاقى» آزادى او را محدود نمى کند) نیز روشن گردید زیرا وقتى آزادى انسان به وسیله عقل و فکر مهار گردد عقل به یک رشته

زمان مطالعه: < 1 دقیقه از مطالب یاد شده معنى مسئولیت انسان به خوبى به دست مى آید سخن از مسئولیت بدون نظارت عقل و تفکر، سخنى بى مایه و ناآزموده است انسان چگونه مسئول ساختمان جسمى و روحى و موقعیت تاریخى خود مى باشد.(آن گونه که سارتر گفته است) بدون آن که به فرمان هاى خرد و احکام عقل خود گردن نهد و خود

زمان مطالعه: < 1 دقیقه از بحثهاى گذشته معلوم شد که مسأله تقدم یا تأخر وجود نسبت به ماهیت هیچ ربطى به مسأله آزادى انسان ندارد. آزادى انسان از نهاد هستى و فطرت او سرچشمه مى گیرد و با درک وجدانى دریافت مى گردد و به واسطه فکر و اندیشه عقلانى تحکیم مى گردد و با قید و پسوند عقلانى بودن و به عنوان یکى

زمان مطالعه: < 1 دقیقه اندیشه واقع بینانه در مسأله «جبر» و «تفویض» اندیشه اى است که از طرف پیشوایان مکتب تشیع، ارائه گردیده است و به «امر بین امرین» نامیده شده است. امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «لا جَبْرَ ولا تَفْویضَ ولکِنْ أمرٌ بینَ أمرین»(1) (درباره افعال انسان) نه اندیشه «جبر» واقع بینانه است و نه اندیشه «تفویض» آنچه واقعیت دارد راهى میان این دو

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در احادیثى که از پیشوایان معصوم نقل شده است این اصل به صورت هاى مختلفى توضیح داده شده است: