زمان مطالعه: 2 دقیقه اگزیستانسیالیسم یا مذهب اصالت وجود(وجود مادى و فردى)، مسلکى است که در یک دوره ویژه تاریخى، شکل گرفته و بیانگر اعتراض مکررى است از جانب فرد آزاد، بر ضد همه امورى که یگانگى وضع او را، به عنوان موضوع آزادى به خطر مى اندازد.(1) مذهب اصالت وجود را در برخى از صور آن مى توان به عنوان تأکید مجدد بر

زمان مطالعه: < 1 دقیقه اگزیستانسیالیسم به دو شعبه «الهى» و «الحادى» تقسیم مى شود که در هر دو شعبه چهره هاى سرشناسى به عنوان پیشگامان و رهبران این مکتب به شمار مى روند سرشناس ترین چهره در شعبه الهى این مکتب «کى یر کیگارد» ) Kegard)مى باشد که از وى به عنوان پدر فلسفه اصالت وجود جدید یاد مى شود. ممکن است مذهب «شلینگ»

زمان مطالعه: < 1 دقیقه نامبرده بر اساس تجربیات شخصى یاد شده حیات انسان را بر سه مرحله استوار مى داند که به عنوان «دیالکتیک اصالت وجودى» به شمار مى روند:

زمان مطالعه: < 1 دقیقه در این مرحله انسان از شناخت خود، گزینش خود، متعهد ساختن خود سرباز مى زند و هر چیز که به زندگانى او شکل و محدودیت بدهد مانند اخلاق و مذهب را رد مى کند و بدین معنى او هنوز «خود» ندارد.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه فردگرایى در این مرحله جاى خود را به «کلى» یعنى «قانون عمومى اخلاق» با همه الزامات آن مى دهد، پراکندگى شخصیت در مرحله قبل موجب مالیخولیایى و یأس گشته، و راه بیرون آمدن از آن، جستن به سطح اخلاقى است و از این پس راه براى مرحله سوم که لنگرگاه ایمان است فراهم مى گردد.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه خصوصیت این مرحله این است که انسان در یک ارتباط بىواسطه که از راه ایمان تقویت شده با امرى «والا» که مطلق شخصى یا خدا باشد، پیوند مى یابد، و در مى یابد که او یک فرد محدود و آفریده است و بدین قرار خود را در عمیق ترین معنى برگزیده است. شرط اصلى انتقال از مراحل یاد شده جرأت