زمان مطالعه: < 1 دقیقه
هرگاه شرع مقدس، بر علت و مناط حکم تصریح کند، بهگونهاى که طرف
خطاب آن را علت تام حکم تلقى کند، در این صورت گسترش حکم-به حکم عقل نظرى بىاشکال خواهد بود.
مثلا بگوید: لا تشرب الخمر لانّه مسکر: شراب مخور زیرا آن مستکننده انسان است.
در این صورت فقیه مىتواند کلیه اشیاء مستکننده را تحریم کند خواه شراب یا نه.