ایمان‌گرایى مطلق

این رویکرد، درست برخلاف مسلک پیشین است، در این رویکرد هیچ نظام

دینى با خرد، ارزیابى نمى‌شود، و ایمان به معرفت‌هاى دینى با دلیل و برهان عقلى، امکان‌پذیر نیست و به قول نویسندگان مسیحى: اوّل باید ایمان آورد سپس فهمید.

اگر رویکرد نخست، نوعى افراط در تأثیرگذارى خرد است، این رویکرد نیز نوعى تفریط است. انگیزه گزینش این روش، تصحیح یک رشته گزاره‌هاى موجود در عهدین است که در سنجش خرد قرار نمى‌گیرند، مانند «توحید» در عین «تثلیث«، «فدا شدن مسیح براى پاکى امّت از گناه موروثى آدم» و «نهى آدم از شجره معرفت» که تورات مدعى آنها است و پذیرش این نوع معرفت‌هاى دینى از طریق عقل امکان پذیر نیست و از نظر کلیسا در این موارد باید کور و کر گشت تا ایمان آورد.