زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در تحلیل مسائل علمی، بهره گیری از خطابه و شعر مایه اشتباه و لغزش می گردد، در مسائل فکری باید از براهین کمک گرفت نه از تمثیلات خطابی، مثلا تشبیه تأثیر علوم حقیقی و اعتباری، یا معرفت های فلسفی و علمی و دینی در یکدیگر، به آیینه های تو در تو یا به مجلس مهمانی، یک نوع استدلال خطابی و بیان شاعرانه است و متفکری که از زاویه دلیل و برهان، دور از احساس، به مسائل می نگرد به این نوع خطابه ها ارجی نمی نهد.