آگاهى از تاریخچه طرح یک مسأله و علت بحث درباره آن، افق را براى تحقیق
روشن مى‌سازد، و محقق را در داورى کمک مى‌کند.
سرآغاز این نوع بحث‌ها، به دوران رنسانس بر مى‌گردد. پیش از این دوره، آیین کلیسا کاملا با اخلاق آمیخته بود، پدران روحانى ارزشهاى اخلاقى را از کتاب مقدس و سیره حضرت مسیح علیه السّلام استخراج کرده و به صورت پند و اندرز به مسیحیان بازگو مى‌کردند.
ولى اندیشه «سکولاریسم» و تفکیک حکومت از دین سبب شد که دین و اصول اخلاق از آن کلیسا باشد، علم و دانش و حکومت و سیاست از آن دیگران، تا مدتى این اندیشه بر غرب حاکم بود، تا کم کم اندیشه مادیگرى سبب شد که اخلاق هم به نوعى از دست پدران روحانى گرفته شود، و اندیشه جدایى اخلاق از دین مطرح گردد. و فکر «دین زدایى» به صورت روشن جامه عمل بپوشد، و حتى آنان که منکر خدا و روز رستاخیز و پاداشها و کیفرهاى الهى بودند براى خود مکتب اخلاقى داشته باشند تا جایى که مارکسیسم نیز از این قافله عقب نماند، براى حزب «پرولتاریا» مکتب اخلاقى نیز عرضه کرد.
