زمان مطالعه: < 1 دقیقه
از این بحث گسترده امور یاد شده در زیر به دست آمد:
1. خلق یا خوى، حالات و یا ملکات نفسانى است که انسان در پرتو آن، به آسانى آفریننده کارهاى نیک و بد مى‌گردد.
2. علم اخلاق: دانشى است که به انسان کیفیت تحصیلات ملکات خوب را مى‌آموزد تا به آسانى کارهاى نیک را انجام دهد و از کارهاى بد بپرهیزد.
3. نظام اخلاقى: اصولى است که عمل به آنها مایه ستایش در جامعه، و در پیشگاه خرد و وجدان مى‌گردد.
آنچه در این مقاله براى ما مطرح است، بیان رابطه نظام اخلاقى با دین است، نه خلق و خوى و نه علم اخلاق که یک دانش بشرى است.
