زمان مطالعه: < 1 دقیقه
با دو انگیزه از انگیزههاى طرح زبان دین در کلام مسیحى آشنا شدیم، اکنون به بیان انگیزه سوم آن مىپردازیم. این انگیزه در جمله: «ملاک معنا داشتن قضایاى ناظر به واقع، تحقیقپذیر بودن معنى است، و هر جا که گزاره قابل تصدیق و تکذیب تجربى نباشد نمىتواند ناظر به واقع باشد و از خارج حکایت کند» خلاصه مىشود و در حقیقت گزارهاى اصیل و واقعى است که بتوان صدق و کذب آنها را از طریق تجربه و آزمون نشان داد، و گزارهاى که فاقد چنین امکان باشد، نمىتوان آن را ناظر به واقع دانست، بلکه باید از راههاى دیگر مانند سمبلیک و غیره تفسیر شود.