بنا به نوشته‌هاى اناجیل و فرموده‌هاى عیسى مسیح در عهد جدید، او جز یک پیامبر نبود و همانند دیگر انبیاى اولوا العزم رسالت راهنمایى و ارشاد و پیام رسانى خداوند متعال را انجام مى‌داد و هرگز ادعایى همچون فرزند خدا و متحد ذات حق نبوده است.
»پس عیسى به ایشان فرمود: آنچه به شما مى‌گویم، از فکر و نظر خودم نیست، بلکه از خدایى است که مرا فرستاده است. اگر کسى خواست واقعا بخواهد، مطابق خواست خدا زندگى کند، فورا مى‌فهمد که آنچه من مى‌گویم از زبان خدا است نه از خودم، کسى که نظر شخصى خودش را بگوید، معلوم مى‌شود مى‌خواهد، مورد توجه مردم قرار بگیرد، ولى کسى که بخواهد مردم خدا را تمجید و ستایش کنند، او شخص درستکار و بى‌ریا است«.(1)
مسیح فقط پیامهاى خداوند را مى‌رساند و از خود چیزى ندارد:
»من حقایقى را که از خدا شنیده‌ام به شما گفته‌ام، با این حال، شما مى‌خواهید مرا بکشید. ابراهیم هرگز چنین نمى‌کرد، وقتى این‌طور مى‌کنید، از پدر واقعیتان اطاعت مى‌کنید. مردم جواب دادند: ما حرامزاده نیستیم، پدر ما، خدا است. عیسى جواب داد اگر خدا پدر شما مى‌بود، مرا دوست مى‌داشتید. زیرا من از طرف خدا پیش شما آمده‌ام من خودسرانه پیش شما نیامده‌ام، بلکه خدا مرا پیش شما فرستاده است. چرا نمى‌توانید حرفهاى مرا بفهمید؟ زیرا از پدر واقعیتان ابلیس مى‌باشید و مى‌خواهید خواهشهاى پدر خود را به عمل آورید، شیطان از همان اول قاتل بود و از حقیقت نفرت داشت. در وجود او، یک ذره حقیقت هم پیدا نمى‌شود، چون ذاتا دروغگو و پدر دروغگویان است. به همین دلیل است که وقتى من حقیقت را به شما مى‌گویم، نمى‌توانید باور کنید. کدام یک از شما مى‌تواند حتّى یک گناه به من نسبت بدهد؟ هیچ کدام…«.(2)
با این اعترافات صریح، معلوم مى‌شود که عیساى ناصرى، یک بشر بود و هرگز ادعا نکرد که او عنصرى فرا طبیعى و الوهى است.(3)
همچنین اعتقاد اصحاب و حواریون او نیز همین بوده است، آنها او را به
پیامبرى قبول داشتند نه به خدایى.
جالب این که هم اناجیل موجود، براى او نسب نامه خاصى مى‌نویسند که او از نسل داوود و یا از مادرى به نام مریم متولد شده است، جز این که مریم او را از روح القدس باردار شده است. این اعتراف در انجیل لوقا در رابطه با بشارت مریم چنین آمده است:
»روح القدس بر تو خواهد آمد و قدرت خداى متعال بر تو سایه خواهد افکند و به این سبب آن نوزاد مقدس پسر خدا نامیده مى‌شود«.(4)
تعبیر «پسر خدا بودن» در این عبارت جز یک عبارت تشریفاتى بیش نیست که به معنى بنده مقرب خداوند مى‌باشد و گرنه او انسان بود فنا پذیر و زاییده از زن و مبتلا به حوادث گرما و سرما – که البته پیامبر است (برنابا،52: 10(.
1) انجیل یوحنا 7: 16 – 19، نیز انجیل مرقس: 9: 37)یوحنا 8: 16(، (یوحنا 11: 43(، (یوحنا 12: 44 – 50(.
2) انجیل یوحنا 8: 4 – 47) نیز (یوحنا 14: 24(.
3) ر. ک: دایرة المعارف بریتانیکا: 5 / 636.
4) انجیل لوقا: 1: 28 – 36.
