زمان مطالعه: < 1 دقیقه
اگر عرب جاهلى وحى را مولود خواب‌هاى آشفته مى‌دانست، ولى گروه زیادى در طول تاریخ پیامبران آسمانى را به جنون متهم مى‌کردند، چنان که قرآن مى‌فرماید:
»کَذلِکَ ما أَتَى اَلَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاّ قالُوا ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ» (ذاریات / 52(.
»چنین است، براى امت‌هاى پیشین هیچ پیامبرى نیامد، مگر این که او را جادوگر و دیوانه خواندند«.
درست است که مجنون در اصطلاح آنها به کسى مى‌گفتند که مورد اصابت جن بوده و مى‌گفتند: به خاطر بیمارى جن زدگى سخنان او اساس و پایه‌اى ندارد.
