برای یک فرد مادی که دایره هستی را منحصر به جهان ماده می داند و جز ماده و پدیده های مادی به چیزی اعتقاد ندارد و به وحی با دیده شک می نگرد، درک این نوع مسائل بسیار مشکل است و تا یک نوع دگرگونی عمیق در طرز تفکر یک فرد مادی به وجود نیاید، و به جهانی بالاتر از ماده معتقد نگردد، هرگز قادر به درک یا تصدیق این سنخ مسائل نخواهد بود.
علّت این که یک فرد مادی به مسائلی مانند وحی و فرشته و مانند آنها، نمی تواند معتقد گردد این است که او می خواهد همه چیز را با ابزار ناقص مادی خود
اندازه گیری کند و سپس درباره آنها داوری نماید، در صورتی که با این ابزار یا همه نقصی که دارند فقط می توان درباره وجود و عدم قسمتی از امور مادی داوری کرد و امور معنوی و مجرّد از، بالاتر از این ابزار بوده و تحت حکومت آنها واقع می شوند.
مثلاً هرگز نمی توان روح مجرّد را زیر چاقوی تشریح و یا میکروسکوپ و یا سایر وسایل مادی مشاهده نمود و از این طریق درباره آنها به نفی و اثبات پرداخت.
آن دانشمند مادی که می گوید ما در بررسیها و آزمایشهای خود به موجودی به نام «روح» و ادراکی به نام «وحی» برخورد نمی کنیم باید در پاسخ او گفت شما با این ابزار مادی نمی توانید جز پیرامون اموری که مادی است قضاوت کنید و موضوعاتی که برای خود راه اثبات جداگانه دارند اگر با کمال بی طرفی از آن طرق وارد شوید به وجود چنین جهانی اعتراف خواهید نمود.
