بررسی جهان آفرینش ثابت می کند که هر چیزی به سوی کمال می رود دانه گندم که در زمین پاشیده می شود، پس از اندک رشد و نمو کرده و به سوی کمال پیش می رود، و همچنین است سلول هر موجود جانداری پس از نمو و تقسیم، به صورت یک موجود زنده کامل در آمده که دارای شعور و احساس و احیاناً تفکر وتعقل می باشد.
از این بررسی کوتاه می توان نتیجه گرفت که هر موجودی برای رسیدن به کمال مطلوبی که استعداد و مایه آن را دارد، آفریده شده است و انسان نیز از این قانون مستثنی نیست او نیز باید به کمال مطلوب خود برسد.
غرایز نهفته در تمام جانداران در تکامل آنها کافی است ولی انسان در تکامل خود نیاز به تعلیم و آموزش خاصی دارد که بدون آن تکامل او ممکن نیست.
دانشمندان الهی در بحث لزوم بعثت پیامبران از نظر طرق گوناگون ثابت کرده اند که تعالیم بشری، و قوانین زاییده فکر انسانی (1) نمی تواند جامعه انسانی را به کمال مطلوب برساند، بلکه باید تکامل انسان در سایه دین، که تمام تعالیم آن بر اساس وحی استوار است، انجام گیرد.
در این شرایط لزوم تجهیز پیامبران با آگاهی مرموزی به نام وحی به خوبی جلوه می کند زیرا تا آنان به چنین نیروی مرموزی مجهز نگردند، هرگز نمی توانند برای هدفی که مبعوث شده اند جامه عمل بپوشانند.
این آگاهی رابطه ای است میان پیامبران و مقام ربوبی و آنان از این طریق تمام دستورهای الهی را که از هر نقص و ایراد پیراسته است دریافت کرده و به مردم ابلاغ می نمایند.
امّا حقیقت این آگاهی چیست؟ و چگونه آنان صداهایی را می شنوند که دیگران با این که در کنار آنها قرار دارند نمی شنوند و اشباحی را مشاهده می کنند که دیگران مشاهده نمی کنند حقیقت آن برای ما روشن نیست.
1) در توضیح نارسایی قوانین بشری به کتاب «رسالت جهانی پیامبران«،ص 29- 43 مراجعه بفرمایید.
