در این داوری ها غالباً کمیت مطرح است و کیفیت در نظر گرفته نشده است. فرض کنیم در پرتو این آزادی، ستمکاران گروه زیادی را به قتل رسانده و از بین می برند؛ امّا در این میان، انسانهای والایی در پرتو آزادی به عالی ترین درجات کمال می رسند، چرا مقیاس در داوری، کمیت باشد که از آزادی ضربه می پذیرند، چرا کیفیت نباشد که گروهی در پرتو آن به عالی ترین کمالات نایل می شوند.
تا این جا تحلیل ما از شرور در برابر اعتراضات مخالفان به پایان رسید، ولی یاد آور می شویم برخی از متکلّمان مسیحی در این مورد دفاع منطقی از شرور دارند که نقل و بررسی آن به فصل آینده واگذار می شود و بخشی از این دفاع به «جان هیک» متکلّم مسیحی برمی گردد که در کتاب فلسفه ی دین (1)، آورده است. ما در بحث آینده، به دفاعهای منطقی آنان اشاره کرده و به تحلیل انتقادهایی که از طرف برخی مانند: «جان هاسپرز» انجام گرفته است، خواهیم پرداخت.
1) جان هیک، فلسفه دین، ترجمه ی بهرام راد، ص 103- 101.
