زمان مطالعه: < 1 دقیقه
ما در اغلب کارها پیش از آن که یقین به رسیدن به نتیجه حاصل کنیم، اقدام به کار مى کنیم و بسیار به ندرت اتفاق مى افتد که هدف را به طور جزم تشخیص داده و نیز رسیدن به آن هدف براى ما قطعى باشد پس در غالب موارد مقدمات یک علت کاملاً مکانیکى تمام نشده است بنابراین ما چگونه مى توانیم بگوییم کار مفروض از ما به طور یک معلول قطعى صادر گشته است و جاى هیچ گونه تردید نیست که اقدام به کار با ظن و تخمین که همیشه احتمال عدم وصول به نتیجه را در بردارد یک اقدام ضرورى نخواهد بود مگر این که راه منحصر به فرد آن باشد.(1)
1) جبر و اختیار، محمدتقى جعفرى، ص 112.
