در این میان خاندان پیامبر دست رد بر سینه طرفداران هر دو مکتب زده، جبر و تفویض، هر دو را مردود شمرده اند و افکار مسلمانان را به یک راه وسط که همان «امر بین الامرین» است، هدایت نموده اند.
مقصود آنان این است که افعال انسانها در حقیقت هم به خدا و هم به انسان منتسب است و هر دو در تحقق آن مؤثر مى باشند، نه انسان مى تواند در خارج از اراده و سلطنت خدا کارى صورت دهد و نه خدا انسان را بر انجام کارى مجبور مى سازد و مشروح این بحث در فصلى جداگانه خواهد آمد.
مسأله جبر و تفویض و امر بین الأمرین در طول چهارده قرن در میان مسلمانان، مورد بحثهاى گسترده و دامنه دارى واقع گردیده و در کلام اسلامى، صدها کتاب و رساله به صورت مستقل و یا غیر مستقل، پیرامون آن نگارش یافته است و پیوسته محور بحثها در این نوشته ها سه چیز بوده است:
1. محور جبر، آن هم به صورت جبر الهى) اشعرى).
2. تفویض به صورت تفویض معتزلى.
3. امر بین الأمرین به گونه اى که براهین فلسفى و روایات اسلامى آن را تأیید مى کند.
