زمان مطالعه: < 1 دقیقه
قرآن مىفرماید: همین که پرونده ی مسرّتبخش خوبان را به دست راستشان مىدهند و مىبینند هر چه هست کمال و سرافرازى و بندگى و اطاعت خداوند است، از شادى دیگران را دعوت مىکنند و فریاد
مىزنند:
«هاؤُمُ اقرَأوا کِتابِیَه» اى اهل محشر! بیایید کتاب مرا بخوانید.
«انّى ظَنَنتُ انّى مُلاقٍ حِسابِیَه» من در دنیا مىدانستم که چنین روزى هست و به فکر حسابم بودم و از کارهاى حرام دورى کردم و الآن تمام وجودم را شادى فراگرفته.
«فَهُوَ فى عِیشَةٍ راضِیَةٍ» او در یک زندگى شادىآفرین و رضایتبخشى است.
«فى جَنَّةٍ عالِیَةٍ»(1) در بهشتى عالى مقام زندگى مىکند و از میوه، غذا، نوشیدنى و نعمتهاى بهشتى بهره مىبرد.
و این همه به خاطر آن اعمال صالحى است که در گذشته داشتهاند.
1) سوره حاقّه، آیات 19 تا 24.
