زمان مطالعه: < 1 دقیقه
قرآن مىفرماید: «وَیَومَ یَعَضُّ الظّالِمُ عَلى یَدَیهِ…»(1) کسانى که در دنیا دوستان نااهل گرفتهاند، روز قیامت دو دست خود را به دهان و به دندان مىگیرند و مىگویند: اى کاش ما با فلانى دوست نمىشدیم! او ما را از یاد خدا غافل و سبب گمراهى ما شد. اى کاش در دنیا من با پیامبر خدا راهى باز کرده بودم!
در روایات مىخوانیم: این ندامتها براى کسانى است که در مسأله ی رهبرى به سراغ افراد فاسد و فاسق رفته و رهبران معصوم و آسمانى را به خاطر تبلیغات دروغین این و آن و یا هوا و هوسهاى خود و یا خط و حزب خود رها نموده ویا به جاى قوانین الهى، به سراغ قوانین بشرى رفته و به آنها دلبستهاند.(2)
1) سوره فرقان، آیه 27.
2) تفسیر نورالثقلین، ج 4، ص 12.
