با اینکه اکثر همسران رسول خدا صلى الله علیه و آله زنانى سالمند، یتیم دار، بیوه و داراى اخلاق متفاوت بودند اما همان گونه که قرآن سفارش شده است: «عاشروهنّ بالمعروف»(1) معاشرت پیامبر صلى الله علیه و آله با آنان کاملًا نیکو و طبیعى بود و گاه و بیگاه که بعضى از آنان بدرفتارى مىکردند و حتى اصحاب پیامبر صلى الله علیه و آله از رفتار آنان ناراحت شده، مىگفتند: یا رسول اللّه صلى الله علیه و آله! او را رها کنید، پیامبر صلى الله علیه و آله مىفرمود: ناراحتى و بدرفتارى زنان را باید در کنار نقاط مثبت و کمالات آنان حساب کرد و نباید انسان به خاطر ناراحتى و بدرفتارى، همسر خود را رها کند.
– پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: از ما نیست کسى که مال و ثروت داشته باشد ولى بر همسر و فرزندان خود سختگیرى کند.(2)
– پیامبر صلى الله علیه و آله به خاطر وفادارى به همسرش خدیجه حتى بعد از مرگ او به زنانى که با خدیجه دوست بودند احترام خاصى مىگذاشت.
– پیامبر فرمود: من نسبت به خانوادهام از همه بهتر رفتار مىکنم.(3)
آن حضرت با همسرانش چنان به عدالت رفتار مىکرد که حتى در ایامى که بیماریش شدّت گرفته بود، بستر او را هر شبى در اتاق یکى از آنان قرار مىدادند.
1) سوره نساء، آیه 19.
2) مستدرک، ج 2، ص 643.
3) وسائلالشیعه، ج 14، ص 122.
