عدّهاى خدمت آن حضرت رسیدند و گفتند: ما به تو ایمان مىآوریم به شرط اینکه: 1- بتها را عبادت کنیم. 2- نماز نخوانیم.
امّا پیامبر صلى الله علیه و آله نپذیرفت، زیرا حاضر نبود گوشهاى از مکتب آسیب ببیند گرچه به قیمت زیاد شدن پیروان باشد. این دیگرانند که براى به دست آوردن پیروان زیادتر هر لحظه به شکلى و نامى و آرمى تغییر روش مىدهند و همچون تجار دنبال پیدا کردن مشترى هستند.
پیامبر به کفّار مىفرمود: «لکم دینکم و لِىَ دین»(1) دین شما براى شما باشد و دین من براى خودم. امّا غیر انبیا، در دین خود چندان استوار نیستند و به راه دشمنان
مىروند و یا به آنها متمایل مىشوند و راه سازش و نرمش را در پیش مىگیرند.
دشمنان انبیا همواره مىخواهند، پیامبران و پیروان آنها را به سازش بکشند؛ قرآن مسلمانان را از این نقشه آگاه مىسازد و مىفرماید: «ودّوا لو تدهن فیدهنون»(2)
1) سوره کافرون، آیه 6.
2) سوره قلم، آیه 9.
