پیش از این متذکر شدیم که زندگی انسان، بلکه تمام جانوران، ارتباط مستقیم و غیر قابل انفکاک با زندگی گیاهان دارد. بنابراین، نباتات بزرگ ترین خدمت را برای تمام جانداران انجام داده و می دهند. ولی هیچ می دانید که این خدمتگزاران چگونه انجام وظیفه می کنند؟
کرسی موریسن می گوید:
برگ نباتات در حکم ریه ی انسانی است که در زیر حرارت آفتاب اسید کربنیک را به عنصر کربن و اکسیژن تجزیه می کند و اکسیژن را در هوا رها می سازد و کربن در تنه ی نباتات باقی می ماند و با ئیدروژنی که از ریشه به ساقه و شاخه ها می رسد ترکیب می گردد و بر اثر همین ترکیبات شیمیایی حیرت آور است که طبیعت قند و سلولز و عده ی بی شماری مواد آلی دیگر و میوه و گلها را به وجود می آورد… نباتات حتی اکسیژنی را که ما تنفس می کنیم و بدون آن ولو پنج دقیقه هم نمی توانیم زیست نماییم به ما می رسانند. بنابراین، نوع بشر باید خیلی به نباتات و رستنی ها احترام بگذارد.(1)
گیاهان هوا را پاک می کنند. جانوران هنگام دم زدن گاز کربنیک پس می دهند و این گاز را گیاه لازم دارد و لذا جذب می کند. برآورد کرده اند که گیاهان سالانه دویست میلیون تن کربن را از جو می گیرند. اما آنچه بیش از این
مهم است این است که گیاهان با ترکیب کربن و آب خوراک ما را می سازند.
و آیة لهم الأرض المیتة أحییناها و أخرجنا منها حبا فمنه یأکلون… (یس: 34).
یکی از نشانه های (توانایی و حکمت) خالق متعال، زمین مرده است که (بر طبق سنت آفرینش و قوانین طبیعی) آن را زنده می کنیم و دانه از آن خارج می سازیم و شما از آن تغذیه می کنید و در زمین باغ هایی از درختان خرما و انگور ایجاد کردیم و چشمه ها پدید آوردیم تا از میوه ی آن استفاده کنید.
أفرأیتم ما تحرثون ءأنتم تزرعونه أم نحن الزارعون… (واقعه: 63 و 65)
بگویید که آنچه کشت می کنید آیا رویاننده ی آن شما هستید یا ما بر اساس نظام آفرینش آن را می رویانیم؟ اگر بخواهیم آن را چنان بخشکانیم که به شگفت آیید.
1) راز آفرینش انسان، صفحه ی 42- 41.
