گرچه آیات مربوط به آفرینش آسمانها و زمین در قرآن مجید منحصر به آنچه در بالا آوردیم نیست؛ و اگر بنا شود به عنوان یک موضوع مستقل تحت عنوان: (آسمان و زمین در قرآن مجید) بحث شود کتاب مستقلى را تشکیل
مىدهد. (1) ولى همین دوازده آیه را که از میان آنها به عنوان عصاره برگزیده و در بالا آوردیم؛ مىتواند در این بحث، (بحث خداشناسى) و نشانههاى وجود او در این عالم بزرگ، راهگشاى ما باشد؛ و نشان دهد در این آفرینش عظیم به راستى نشانههاى فراوانى براى رهروان راه حق است که با مطالعه این کتاب بزرگ پر از اسرار مىتوانند هر روز به او نزدیک و نزدیکتر شوند، و پیمانه قلب و روح خود را از عشق او لبریز و لبریزتر کنند، و پیوسته این جمله قرآنى را تکرار نمایند: رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلًا: «خداوندا این جهان وسیع و پهناور را باطل و بیهوده نیافریدى!»
1) در قرآن مجید بیش از سیصد بار «سَماء» (آسمان) به صورت مفرد یا جمع «سماوات» ذکرشده است.
