نه فقط انسانها که بسیارى از جانداران دیگر با یک سلسله علوم و دانشهاى فطرى و غریزى از مادر متولّد مىشوند. دانشهایى که براى فرا گرفتن آن مسلّماً معلّمى وجود نداشته، و محصول و نتیجه تجربه و آزمایش نیست؛ بلکه معلّم نخستین، آنها را از همان آغاز به طرز اسرارآمیز و اعجاب آورى در عمق وجود انسان و سایر حیوانات جاى داده است.
مطالعه این دانشها و آگاهىها و هدایتهاى فطرى و غریزى آیات عظیمى از عظمت خداوند، و نشانههاى روشنى بر علم و قدرت او است.
با این اشاره کوتاه به آیات زیر گوش جان فرا مىدهیم:
1- قالَ رَبُّنَا الَّذِىْ أَعْطى کُلِّ شَىءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى (1)
2- ألَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَیْنَیْنِ- وَ لِساناً وَ شَفَتَیْنِ- وَ هَدَیْناهُ النَّجْدَیْنِ (2)
3- فَأَلْهَمَها فَجُوْرَها وَ تَقْواها (3)
4- فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّیْنِ حَنِیْفاً فِطْرَةَ اللهِ الَّتِى فَطَرَ النّاسَ عَلَیْها لا تَبْدِیْلَ لِخَلْقِ اللهِ ذلِکَ الدَّیْنُ الْقَیِّمُ وَلِکنَّ اکْثَرَ النّاسِ لا یَعْلَمُوْنَ (4)
5- الَّذِى عَلَّمَ بِالْقَلَمِ- عَلَّمَ اْلأَنْسانَ مالَمْ یَعْلَمْ (5)
6- الرَّحْمنُ- عَلَّمَ الْقُرانَ- خَلَقَ الْانِسانَ- عَلَّمَهُ الْبَیانَ (6)
7- فَذَکِّرْ انَّما أَنْتَ مُذَکِّرٌ (7)
ترجمه:
1- «موسى گفت: پروردگار ما کسى است که به هر موجودى آنچه را لازمه آفرینش او بود داد، و سپس رهبرى کرد.»
2- «آیا ما براى او (انسان) دو چشم قرار ندادیم؟- و یک زبان و دو لب؟
– و او را به خیر و شرش هدایت ننمودیم.»
3- «سپس (بعد از تکمیل آفرینش انسان) فجور و تقوى (آگاهى بر شرّ و خیر) را به او الهام کرد.»
4- «روى خود را متوجّه آئین خالص پروردگار کن. این فطرتى است که خداوند انسانها را بر آن آفریده، دگرگونى در آفرینش خدا نیست، این است دین و آئین محکم و استوار، ولى اکثر مردم نمىدانند.»
5- «همان کسى که به وسیله قلم تعلیم نمود، و به انسان آنچه را نمىدانست یاد داد.»
6- «خداوند رحمان- قرآن را تعلیم فرمود- انسان را آفرید- و به او سخن گفتن را تعلیم داد.»
7- «پس تذکّر ده، تو فقط «تذکّر» دهندهاى.»
1) سوره طه، آیه 50.
2) سوره بلد، آیات 8- 10.
3) سوره شمس، آیه 8.
4) سوره روم، آیه 30.
5) سوره علق، آیات 4 و 5.
6) سوره رحمن، آیات 1- 7.
7) سوره غاشیه، آیه 21.
