وال «سولفور باتوم» عظیم ترین حیوانی است که از آغاز پیدایش حیات در روی زمین تاکنون در خشکی یا آب زیسته است. حتی عظیم ترین دایناسورها و غول های ماقبل تاریخ که بیش از صد میلیون سال پیش بر روی زمین می خزیدند به درشتی یا به سنگینی اینها نبودند.
والها بیش از 15 نوع هستند ولی همه ی آنها در برابر سولفورباتومها کوچک اند. طول قامت این نوع که تا به امروزه اندازه گیری شده است 37 متر است.
در سال 48 / 1947 یک افسر آمریکایی با ناوگان صید وال رهسپار اقیانوس منجمد شمالی می شود و یک وال ماده به طول 30 متر صید می کند. قطر آن 5 / 14 متر، دنباله هایش 7 متر، باله اش 5 / 3 متر، درازی فک پایین آن 5 / 7 متر بود. برای وزن کردن جثه اش ناچار شدند آن را قطعه قطعه کنند. تنها جگر آن یک تن، قلب آن حدود 500 کیلو و زبان شل آن 3 تن وزن داشت!
با آنکه این وال زیاد چاق نبود مجموع وزن آن بیش از 150 تن بود. نوزاد
وال ها معمولا 5 تا 8 متر طول و گاهی 8 تن وزن دارد. نهنگ مادر 6 ماه نوزاد خود را از پستان خود شیر داده، سپس او را رها می سازد.
در قسمت بالای جمجمه ی وال «اسپرم» مخزن بسیار بزرگی از روغن مایع سیال است که آن را «اسپرماسه تی» می گویند. کافی است شکافی در جمجمه ی آن ایجاد کنند و سطلی به دست گیرند و ده تا پانزده بشکه را پر از روغن مایع کنند! این روغن ها شبیه به پارافین صاف است که در صنایع مختلف به کار می رود.
معده ی این حیوان ظرفیت ذخیره ی یک تن غذا را دارد.
