زمان مطالعه: < 1 دقیقه
این اشکال، پاسخ روشنى دارد، زیرا اطاعت و عصیان، عبادت و گناه، عناوینى هستند که از مقایسه کارهاى ارادى انسان با اوامر و نواهى خدا که همان اراده تشریعى او مى باشد، انتزاع مى گردند، نه در مقایسه با اراده تکوینى خدا، و اراده تکوینى خدا مانند علم و قدرت او بر همه کارهاى انسان شمول و گسترش دارد لکن از نظر محبوبیت و مبغوضیت که ملاک اراده تشریعى خدا است کارهاى ارادى انسان به دو دسته تقسیم مى شوند:
1. کارهاى پسندیده.
2. کارهاى ناپسند، که دسته اوّل متعلق اراده تشریعى خدا مى باشند و
دسته دوم متعلق اراده تشریعى او نیستند و در این صورت هیچ کار ناروایى به خدا نسبت داده نمى شود. و این غیر این است که بگوییم که کارهاى خلاف بشر مطلقاً از قلمرو اراده تکوینى خدا بیرون است.
