زمان مطالعه: < 1 دقیقه
امام علی علیه السلام، که با دیده ی جان جهان را می دید، درباره ی وسعت جهان چنین می گوید:
سبحانک ما أعظم ما نری من خلقک و ما أصغر کل عظیمة فی جنب قدرتک؟
بار خدایا، پاک و منزهی؛ چقدر عظیم و بزرگ است آنچه که ما از آفریده های تو می بینیم و چقدر کوچک است هر بزرگی در مقایسه با توانایی تو!
و ما أهول ما نری من ملکوتک و ما أحقر ذلک فیما غاب عنا من سلطانک!
و چقدر حیرت زا و هراس انگیز است آنچه را از آفریده هایت مشاهده می کنیم و چقدر کوچک است آنچه می بینیم در مقایسه با آنچه از ما پنهان است!(1)
1) نهج البلاغة، خطبه ی 107.
