زمان مطالعه: < 1 دقیقه
عنوان دوم از آیات است که مستمسک جبریان است و در ص 18 به عناوین کلى آنها اشاره شد.
دومین دسته از آیات قرآنى که در بحث هدایت و ضلالت باید مورد بررسى قرار گیرد; آیاتى است که انسانها را از نظر آفرینش به دو دسته تقسیم مى کند و سرانجام انسان را از نظر هدایت و ضلالت هماهنگ با سرآغاز آفرینش او مى داند و بر این باور است که هر کس در زندگى دنیوى خود همان راهى را مى رود که آفرینش او اقتضاء مى نماید.
ما تنها به یکى از روشن ترین آیات قرآن در این باره، بسنده مى کنیم:
1. (کَما بَدأَکُمْ تَعُودُونَ – فَریقاً هدى وَفَریقاً حَقَّ عَلَیهِمُ الضَّلالَة)(اعراف/29ـ30).
«همان گونه که خداوند شما را آفریده است; به سوى او باز مى گردید. گروهى هدایت یافته و گروهى دیگر گمراهى آنان حق و حتمى است».
