این ماهی نیز حیوان عجیبی است. آن قدر بزرگ و پهن است که می تواند یکباره هفتاد شاه ماهی را ببلعد. چشمانش بر روی پشت قرار گرفته و برای دیدن اشیائی که در جلوش قرار دارند از رادار بلند خود استفاده می کند.
ماهی گیر به هنگام شکار، خود را در کنار بوته های کف دریا به صورت تخته سنگی قرار می دهد. شکار به سوی شاخه ی گیاه مانندش روی می آورد و او ماهی را به کام خود هدایت می کند.
امیرالمؤمنین علی علیه السلام چهارده قرن قبل از کشف اسرار و عجایب دریا، به سبب احاطه ی علمی که به تمام موجودات داشت، در دعای روز سیزدهم هر ماه، دریا را کانون عجایب خوانده است:
انت الذی فی السماء عظمتک و فی الأرض قدرتک و فی البحار عجائبک.(1)
تویی آن خدایی که در آسمان عظمت و شکوهت جلوه دارد و در زمین توانائیت به چشم می خورد و دریا کانون عجایب و شگفتی های توست.
1) بحارالأنوار، جلد 97، صفحه ی 202.
