1 / 1
أَوَّلُ الدِّینِ
3883. الإمام علیّ علیه السلام: أَوَّلُ الدِّینِ مَعرِفَتُهُ، و کَمالُ مَعرِفَتِهِ التَّصدیقُ بِهِ، و کَمالُ التَّصدیقِ بِهِ تَوحیدُهُ.(1).
1 / 2
نِصفُ الدِّینِ
3884. رسول اللّه صلى الله علیه و آله: التَّوحیدُ نِصفُ الدِّینِ.(2).
1 / 1
سرلوحه ی دین
3883. امام على علیه السلام: سرلوحه ی دین، معرفت اوست و کمال معرفتش، تصدیق او و کمال تصدیقش، یگانه دانستن او.
1 / 2
نیمی از دین
3884. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: توحید، نیمى از دین است.
1 / 3
کَلِمَةُ التَّقوى
3885. رسول اللّه صلى الله علیه و آله – فی تَفسیرِ «لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ» -: قَولُهُ: لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ یَعنی وَحدانِیَّتَهُ، لا یُقبَلُ الأَعمالُ إِلاّ بِها، و هِیَ کَلِمَةُ التَّقوى، یُثَقِّلُ اللّهُ بِهَا المَوازینَ یَومَ القِیامَةِ.(3).
1 / 4
ثَمَنُ الجَنَّةِ
3886. رسول اللّه صلى الله علیه و آله: التَّوحیدُ ثَمَنُ الجَنَّةِ.(4).
3887. عنه صلى الله علیه و آله: إِنَّ اللّهَ عزوجل قالَ: ما جَزاءُ مَن أَنعَمتُ عَلَیهِ بِالتَّوحیدِ إِلاَّ الجَنَّةُ.(5).
3888. عنه صلى الله علیه و آله: مَن قالَ: «لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ» مُخلِصا دَخَلَ الجَنَّةَ، و إِخلاصُهُ أَن تَحجُزَهُ «لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ» عَمّا حَرَّمَ اللّهُ عزوجل.(6).
1 / 3
کلمه ی تقوا
3885. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله – در تفسیر «لا إله إلاّ اللّه» -: این سخن، به معناى [اقرار به] وحدانیت (یگانگی) خداست که اعمال، جز بِا آن پذیرفته نمى‌شود و این، همان کلمه ی (جوهر) تقواست که خدا در روز قیامت، ترازوها [ى سنجش اعمال] را با آن، سنگین مى‌کند.
1 / 4
بهاى بهشت
3886. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: توحید، بهاى بهشت است.
3887. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: خداى عزوجل فرمود: «جزاى کسى که نعمت توحید را به وى ارزانى داشته‌ام، جز بهشت نیست».
3888. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: هر کس خالصانه بگوید: «لا إله إلاّ اللّه؛ خدایى جز خداوند یکتا نیست»، به بهشت درمى‌آید و خلوص آن، یعنى این که «لا إله إلاّ اللّه»، گوینده ی آن را از آنچه خداوند عزوجل حرام کرده است، باز دارد.
3889. عنه صلى الله علیه و آله: إِنَّ «لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ» کَلِمَةٌ عَظیمَةٌ کَریمَةٌ عَلَى اللّهِ عزوجل، مَن قالَها مُخلِصا استَوجَبَ الجَنَّةَ، و مَن قالَها کاذِبا عَصَمَت مالَهُ و دَمَهُ، و کانَ مَصیرُهُ إِلَى النّارِ.(7).
3890. عنه صلى الله علیه و آله – فی مَوعِظَتِهِ لاِبنِ مَسعودٍ -: إِذا تَکَلَّمتَ ب «لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ» و لَم تَعرِف حَقَّها؛ فَإِنَّهُ مَردودٌ عَلَیکَ.(8).
1 / 5
حَیاةُ النَّفسِ
3891. الإمام علیّ علیه السلام: التَّوحیدُ حَیاةُ النَّفسِ.(9).
1 / 6
عُروَةُ اللّهِ الوُثقى
3892. الإمام الباقر علیه السلام: عُروَةُ اللّهِ الوُثقى التَّوحیدُ.(10).
حِصنُ اللّهِ
3893. رسول اللّه صلى الله علیه و آله: حَدَّثَنی جَبرَئیلُ سَیِّدُ المَلائِکَةِ، قالَ: قالَ اللّهُ سَیِّدُ السّاداتِ عزوجل: إِنّی أَنَا اللّهُ لا إِلهَ إِلاّ أَنَا، فَمَن أَقَرَّ لی بِالتَّوحیدِ دَخَلَ حِصنی، و مَن دَخَلَ حِصنی
3889. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: بى‌گمان، «لا إله إلاّ اللّه»، نزد خدا سخنى بزرگ و عزیز است. هر کس آن را خالصانه بگوید، بهشت برایش واجب مى‌شود و هر کس آن را به دروغ بگوید، دارایى و خونش حفظ مى‌شود، امّا ره به دوزخ مى‌بَرَد.
3890. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله – در اندرز به ابن مسعود -: چون «لا إله إلاّ اللّه» را گفتى و حقّ آن را نشناختى، به تو بازگردانده مى‌شود.
1 / 5
حیات جان
3891. امام على علیه السلام: توحید، حیات جان است.
1 / 6
استوارترین دستاویز خدا
3892. امام باقر علیه السلام: استوارترین دستاویز خدا [براى انسان]، توحید است.
1 / 7
دژِ خدا
3893. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: سرور فرشتگان، جبرئیل علیه السلام برایم حدیث کرد و گفت: سرور سروران، خداوند عزوجل فرمود: «من، تنها خدایم و خدایى جز من نیست. پس هر که به یگانگى من اقرار کند، به دژِ من در مى‌آید و هر که به دژم در آید، از
1 / 7
أَمِنَ مِن عَذابی.(11).
1 / 8
أفضَلُ الأَعمالِ
3894. رسول اللّه صلى الله علیه و آله: «لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ»، لا یَسبِقُها عَمَلٌ، و لا تَترُکُ ذَنبا.(12).
3895. الأَمالی للطوسی عن محمّد بن سماعة: سَأَلَ بَعضُ أَصحابِنَا الصّادِقَ علیه السلام، فَقالَ لَهُ: أَخبِرنی أَیُّ الأَعمالِ أَفضَلُ؟ قالَ: تَوحیدُکَ لِرَبِّکَ. قالَ: فَما أَعظَمُ الذُّنوبِ؟ قالَ: تَشبیهُکَ لِخالِقِکَ.(13).
1 / 9
سَبَبُ المَغفِرَةِ
3896. رسول اللّه صلى الله علیه و آله: إِذا قالَ العَبدُ: «أَشهَدُ أَن لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ»، قالَ اللّهُ تَعالى: یا مَلائِکَتی، عَلِمَ عَبدی أَنَّهُ لَیسَ لَهُ رَبٌّ غَیری، أُشهِدُکُم أَنّی غَفَرتُ لَهُ.(14).
3897. عنه صلى الله علیه و آله: لا یَزالُ قَولُ: «لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ» یَرفَعُ سَخَطَ اللّهِ عَنِ العِبادِ، حَتّى إِذا نَزَلوا بِالمَنزِلِ الَّذی لا یُبالونَ ما نَقَصَ مِن دینِهِم إِذا سَلِمَت دُنیاهُم، فَقالوا عِندَ ذلِکَ، قالَ اللّهُ تَعالى
عذاب من، ایمن مى‌شود».
1 / 8
برترین عمل‌ها
3894. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: هیچ عملى بر «لا إله إلاّ اللّه» پیشى نمى‌گیرد و گناهى باقى نمى‌نهد.
3895. الأمالى، طوسى – به نقل از محمّد بن سماعه -: یکى از شیعیان از امام صادق علیه السلام پرسید: به من از برترین عمل، خبر ده.
فرمود: «یگانه دانستن پروردگارت».
گفت: بزرگ‌ترین گناه، کدام است؟
فرمود: «همتا گرفتن براى خالقت».
1 / 9
سبب آمرزش
3896. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: چون بنده بگوید: «أشهد أن لا إله إلاّ اللّه؛ گواهى مى‌دهم که خدایى جز خداوند یکتا نیست»، خداوند متعال مى‌گوید: «اى فرشتگان من! بنده‌ام دانست
که جز من، پروردگارى ندارد. شما را گواه مى‌گیرم که او را آمرزیدم».
3897. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: سخن «لا اله الاّ اللّه»، هماره خشم خدا را از بندگان برمى‌دارد تا آن که به چنان جایگاه پایینى آیند که اگر دنیایشان سالم بماند، اندیشناکِ کمبود در دین خود نشوند. پس چون در این حال آن را بگویند، خداوند متعال به ایشان
لَهُم: کَذِبتُم کَذِبتُم.(15).
1 / 10
سَبَبُ دَفعِ البَلاءِ
3898. رسول اللّه صلى الله علیه و آله: «لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ» تَدفَعُ عَن قائِلِها تِسعَةً و تِسعینَ بابا مِنَ البَلاءِ أَدناهَا الهَمُّ.(16).
راجع: ج 4 ص 16 (الفصل الأوّل: قیمَةُ مَعرِفَةِ اللّهِ).
1 / 11
سَبَبُ الفلاح
3899. رسول اللّه صلى الله علیه و آله: قولوا: «لا إِلهَ إِلاَّ اللّهُ» تُفلِحوا.(17).
مى‌فرماید: «دروغ مى‌گویید؛ دروغ مى‌گویید!».
1 / 10
سبب دور شدن بلا
3898. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: «لا اله الاّ اللّه»، 99 بلا را از گوینده‌اش دور مى‌کند که کمترین آن، اندوه است.
ر. ک: ج 4 ص 17 (فصل یکم: ارزش شناخت خدا).
1 / 11
سبب رستگارى
3899. پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: بگویید: «لا اله الاّ اللّه»، تا رستگار شوید.
1) نهج البلاغة: الخطبة 1، الاحتجاج: ج 1 ص 473 ح 113، عوالی اللآلی: ج 4 ص 126 ح 215، بحارالأنوار: ج 4 ص 247 ح 5.
2) التوحید: ص 68 ح 24، عیون أخبار الرضا: ج 2 ص 35 ح 75 کلاهما عن داوود بن سلیمان الفرّاء عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام، صحیفة الإمام الرضا علیه السلام: ص 104 ح 52 عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام عنه صلى الله علیه و آله، بحار الأنوار: ج 3 ص 240 ح 25.
3) علل الشرائع: ص 251 ح 8، الأمالی للصدوق: ص 255 ح 279 و فیه «لا یَقبل اللّه» بدل «لا یُقبل» و کلاهما عن الحسن بن عبد اللّه عن أبیه عن جدّه الإمام الحسن علیه السلام، الاختصاص: ص 34 عن الحسین بن عبد اللّه عن أبیه عن جدّه عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام عنه صلى الله علیه و آله نحوه، بحار الأنوار: ج 9 ص 294 ح 5.
4) الأمالی للطوسی: ص 570 ح 1178 عن محمّد بن علیّ بن الحسین بن زید عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام، بحار الأنوار: ج 3 ص 3 ح 3.
5) التوحید: ص 28 ح 29، الأمالی للصدوق: ص 471 ح 628، الأمالی للطوسی: ص 430 ح 960 کلّها عن إسماعیل بن موسى عن أبیه الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام، الاختصاص: ص 225، بحار الأنوار: ج 3 ص 3 ح 2؛ تاریخ أصبهان: ج 1 ص 280 ح 468، الفردوس: ج 4 ص 337 ح 6975 کلاهما عن أنس بن مالک نحوه، کنز العمّال: ج 2 ص 43 ح 3048.
6) التوحید: ص 28 ح 27، معانی الأخبار: ص 370 ح 2، ثواب الأعمال: ص 20 ح 3، مکارم الأخلاق: ج 2 ص 83 ح 2218 کلّها عن زید بن أرقم، بحار الأنوار: ج 93 ص 197 ح 22؛ تاریخ بغداد: ج 12 ص 64 ح 6455 عن أنس، حلیة الأولیاء: ج 9 ص 254 عن زید بن أرقم و کلاهما نحوه، کنز العمّال: ج 1 ص 61 ح 206.
7) التوحید: ص 23 ح 18 عن أحمد بن عبد اللّه الجویباری عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام، بحار الأنوار: ج 3 ص 5 ح 13.
8) مکارم الأخلاق: ج 2 ص 357 ح 2660 عن عبد اللّه بن مسعود، بحار الأنوار: ج 77 ص 106 ح 1.
9) غرر الحکم: ح 540.
10) المحاسن: ج 1 ص 375 ح 822 عن محمّد بن مسلم، بحار الأنوار: ج 3 ص 279 ح 14.
11) عیون أخبار الرضا: ج 2 ص 135 ح 3 عن أحمد بن محمّد بن إبراهیم بن هاشم عن الإمام العسکری عن آبائه علیهم السلام، جامع الأَحادیث للقمّی: ص 272 عن أحمد بن محمّد بن إبراهیم بن هاشم البلاذری عن الإمام المهدی عن آبائه علیهم السلام عنه صلى الله علیه و آله، بحار الأنوار: ج 3 ص 10 ح 22؛ کنز العمّال: ج 1 ص 47 ح 127 نقلاً عن الشیرازی عن الإمام علیّ علیه السلام عنه صلى الله علیه و آله.
12) سنن ابن ماجة: ج 2 ص 1248 ح 3797 عن اُمّ هانئ، کنز العمّال: ج 1 ص 418 ح 1781 و راجع المعجم الکبیر: ج 8 ص 115 ح 7533.
13) الأمالی للطوسی: ص 687 ح 1458، بحار الأنوار: ج 3 ص 8 ح 18.
14) تاریخ دمشق: ج 7 ص 61 ح 1617 عن أنس.
15) نوادر الاُصول: ج 2 ص 73 عن أنس، کنز العمّال: ج 1 ص 63 ح 224 و راجع ثواب الأعمال: ج 20 ص 4.
16) تاریخ دمشق: ج 17 ص 172 ح 4087، الفردوس: ج 5 ص 8 ح 7280 کلاهما عن ابن عبّاس، کنز العمّال: ج 1 ص 63 ح 226 و راجع المقنع: ص 297.
17) مسند ابن حنبل: ج 5 ح 423 ح 16023، المستدرک على الصحیحین: ج 1 ص 61 ح 39 کلاهما عن ربیعة بن عباد، صحیح ابن حبّان: ج 14 ص 518 ح 6562، السنن الکبرى: ج 1 ص 123 ح 358، المعجم الکبیر: ج 8 ص 314 ح 8175 کلّها عن طارق بن عبداللّه المحاربی، کنز العّمال: ج 12 ص 449 ح 35538؛ المناقب لابن شهرآشوب: ج 1 ص 56 عن طارق المحاربی، بحار الأنوار: ج 18 ص 202.
