از موضوع شکنجه پیروان انبیا نیز نباید غافل باشیم، قرآن مىفرماید:
«قُتل اصحاب الاخدود النار ذات الوقود اذهم علیها قعود وهم على مایفعلون بالمؤمنین شهود ما نقموا منهم الّا أن یؤمنوا باللّه العزیز الحمید»(1) مخالفان انبیا گودالهایى بزرگ حفر مىکردند و مؤمنان را در آن انداخته، زنده زنده مىسوزاندند و خود از بالاى گودال به تماشا مىایستادند. گناه این پیروان انبیا تنها ایمان به خدا بود.
در سوره مطفّفین نیز مىخوانیم:
«انّ الذین اجرموا کانوا من الذین آمنوا یضحکون»(2) مجرمان و مخالفان انبیا همین که مؤمنان را مىبینند لبخند تمسخرآمیز مىزنند.
«واذا مرّوا بهم یتغامزون»(3) و هنگامى که از کنار آنان عبور مىکنند با چشم و ابرو به طعن و مسخره ی آنان مىپردازند.
«واذا انقلبوا الى اهلهم انقلبوا فکهین»(4) و هنگامى که مجرمان با دارودسته و باند خود گرد هم مىآیند، خود را پیروز پنداشته، شادى مىکنند.
«واذا رأوهم قالوا انّ هولاء لضالّون»(5) و گاه و بىگاه که از دور، مؤمنان به خدا را مىبینند به آنها اشاره مىکنند و به آنان نسبت انحراف و گمراهى مىدهند.
این چهار آیه در کنار هم، بازگوکننده ی طرز تفکر و سیره ی ناپسند مجرمان در طول تاریخ است و به اصطلاح امروز یک جریان و روشى است که براى خرد کردن روحیه ی کسانى که در خط خدا هستند بکار برده مىشود.
اما کسانى که به راستى خدا را شناختند و به حقانیت دستورات او و عصمت
رهبرانش پى بردهاند، هرگز حاضر نیستند با این مسخرهها و متلکها از راهى که انتخاب نمودهاند دست بردارند، زیرا قرآن به آنان وعده داده که روزى فرا مىرسد و در آنجا مؤمنان به آنان مىخندند. «فالیوم الذین آمنوا من الکفار یضحکون»(6)
1) سوره بروج، آیات 4 تا 8.
2) سوره مطفّفین، آیه 29.
3) سوره مطفّفین، آیه 30.
4) سوره مطفّفین، آیه 31.
5) سوره مطفّفین، آیه 32.
6) سوره مطفّفین، آیه 34 و 35.
