مطالعه‌ى اناجیل و عهد جدید، به روشنى مدلل مى‌دارد که عیسى مسیح، خود را بنده خدا و پیامبر مى‌دانسته است این حقیقت در مطاوى آیات زیاد عهد جدید، به وفور به چشم مى‌خورد. اینک شواهد:
1. در انجیل متى، جریان تلاش ابلیس را در فریب او با این واکنش نقل مى‌کند که فرمود:
»دور شو اى شیطان، کتاب مقدس مى‌فرماید: باید خداوند خود را بپرستى و فقط او را خدمت نمایى«. متى: 4 – 10 – 11.
2. یهودیان مسیحى شده نخستین: عیسى یک پیامبر یهودى است آنها، لقب پیامبران بنى اسرائیل ربّى و استاد به او مى‌دادند و او را پسر انسان مى‌خواندند.
»گفتند این است عیسى نبى از ناصره جلیل» متى: 21: 12.
3. حتى در انجیل یوحنا، جریان ملاقات زن سامرى را با عیسى چنین نقل مى‌کند. به عیسى گفت: «اى آقا مى‌بینم تو نبى هستى» یوحنا: 14: 19.
4. یهودیان مسیحى شده رابطه استاد و شاگردى میان خود و او مى‌دانستند.
»یکى از روحانیان بزرگ سامریان به عیسى گفت: اى استاد، ما روحانیان این شهر مى‌دانیم که شما از طرف خدا براى هدایت ما آمده‌اید» یوحنا: 3: 1 – 2.
5. در آغاز رسالت مسیح، تمام حواریون و شاگردان او، مسیح را به عنوان یکى از انبیاى یهود مى‌شناختند، یوحنا: 5: 36 – اعمال رسولان: 17: 9.
