زمان مطالعه: < 1 دقیقه
هرگاه در «فلسفه ی دین» در باب انتظار بشر از دین سخن گفته شود، و آن را از مسائل فلسفى به شمار آوریم، در این صورت قداست دین از بین مى‌رود و مسأله حالت داد وستد به خود مى‌گیرد، زیرا در این صورت بشر به دین معتقد مى‌شود تا نیازهاى او را برطرف کند، در حالى‌که محرک انسان براى دیندارى، عشق به کمال مطلق است که زیبایى بى‌نهایت آن، انسان را به خود جذب مى‌کند.
و به دیگر سخن: در این بحث رابطه انسان با خدا کاملا به صورت یک امر مادى درآمده و از عشق به کمال مطلق، کوچک‌ترین اثرى نیست.
