متکلمان مسیحی مشکل شرور را در ذیل برهان نظم متذکر شده و تصور می کنند اگر این مشکل حل نشود، برهان نظم عقیم خواهد بود. این اشکال پیش از همه، در کلمات دیوید هیوم مطرح شده است. وی در ضمن بر شمردن اشکالاتی بر
برهان نظم،مسئله شرور را نیز مایه عقیم بودن برهان دانسته است، در حالی که این داوری به دور از رسالت برهان نظم بوده و، ما باید رسالت هر برهانی را در نظر بگیریم و از آن همان را انتظار داشته باشیم، نه بیشتر و نه کمتر.
پیام برهان نظم این است که: نظم هدفدار حاکی است که در آفرینش آن، تدبیر و برنامه ریزی دخالت داشته، و موجود دانایی آن را پدیده آورده است و امّا این آفریدگار، قدیم است یا حادث، عادل است یا غیر عادل، خیر مطلق است یا شریر، حکیم است یا غیر حکیم، واحد است یا متعدد، و نظایر آن، از رسالت برهان نظم بیرون است و باید پاسخ به این گونه پرسشها را از براهین دیگر انتظار داشت. لذا در گذشته یا دآور شدیم برهان نظم بدون دور و تسلسل به اثبات وجود واجب الوجود منتهی نمی شود، و خود این برهان قادر به ابطال آن دو نیست.
