عجیبتر اینکه: به گفته قرآن، این خلقتهاى پى در پى را که در آب نطفه ایجاد مىکند، تا در مدّت کوتاهى، به صورت انسان کاملى درآید، همه را در ظلمت کدهاى که هیچکس دسترسى به آن ندارد انجام مىدهد؛ چنانکه قرآن در آیه 6 سوره زمر مىگوید: یَخْلُقُکُمْ فِى بُطُوْنِ أُمَّهاتِکُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلَقٍ فِى ظُلُماتٍ ثَلاثٍ ذلِکُمُ اللهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ لاالهَ الّا هُوَ فَانّى تُصْرَفُوْنَ: «شما را در شکم مادرتان، خلقتى بعد از خلقت دیگر، در میان تاریکىهاى سه گانه مىبخشد، این است خداوند پروردگار شما که حکومت جهان هستى از آن او است، هیچ معبودى جز او وجود ندارد، با این همه نشانههاى روشن چگونه از راه حق منتحرف مىشوید؟»
ظلمتهاى سه گانه، چنانکه بسیارى از مفسّران گفتهاند و در بعضى از
روایات نیز به آن اشاره شده؛ ظلمت شکم مادر، سپس ظلمت رحم، و بعد از آن ظلمت «مَشیمه» (کیسه مخصوصى که جنین در آن قرار دارد) مىباشد که به صورت سه پرده ضخیم بر روى جنین کشیده شده است. (1)
نقاشّان و صورتگران چیره دست همیشه باید در مقابل نور و روشنائى؛ کامل، صورتگرى کنند؛ ولى آن آفریدگار بزرگ در آن تاریک خانه عجیب، چنان نقشى بر آب مىزند که همه را مجذوب و مفتون و محو تماشاى خود مىکند.
1) تفسیر مجمعالبیان، المیزان، فخررازى و تفاسیر دیگر (مرحوم طبرسى در مجمعالبیان نیز این معنى را در حدیثى از امام باقر علیه السلام نقل کرده است.).
