امام باقر علیه السلام مىفرماید: «انّ لِلجَنَّةِ ثَمانِیَة ابوابٍ»(1) براى بهشت هشت باب است و درهاى بهشت بیشتر از درهاى جهنّم که هفت در است، «لها سبعة ابواب»(2) مىباشد، زیرا راه نجات و قرب به خدا بیشتر و لطف و رحمت او نیز از غضب و عدلش بیشتر است.
بر بالاى درهاى بهشت شعارهاى جالبى نوشته شده است از جمله: «الصَّدَقَةُ بِعَشرَةٍ وَالقَرضُ بِثَمانِیَة عَشَر»(3) صدقه دادن ده حسنه دارد، ولى وام دادن هیجده پاداش دارد، چون در صدقه، گیرنده حقارتى احساس مىکند که در وام گرفتن آن
ناراحتى را کمتر دارد.
بر سر بعضى درها خط رهبرى و نام رهبرانى که واسطه فیض و ارشاد الهى بودهاند ضبط شده است.
تعدّد درهاى بهشت به خاطر ازدحام یا زیبایى و امثال آن نیست، بلکه به خاطر آن است که هر گروهى با توجّه به راهى که رفتهاند از درب مناسب وارد شوند و یا در مقام معلوم و در جاى خود قرارگیرند.
پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: براى بهشت درى است به نام «باب المجاهدین» که رزمندگان، مسلّحانه وارد مىشوند و ملائکه به آنان خوش آمد مىگویند.(4)
در حدیث دیگرى مىخوانیم که نام یکى از درهاى بهشت «ریّان» است که تنها روزه داران از آن وارد مىشوند.(5)
امام صادق علیه السلام مىفرماید: «انّ لِلجَنَّةِ باباً یُقالُ لَهُ المَعرُوفُ لایَدخُلُهُ الّا اهلُ المَعرُوفِ»(6) براى بهشت درى است به نام «معروف» که اهل معروف از آن در وارد مىشوند.
در بعضى روایات نامهاى دیگرى نیز براى درهاى بهشت بیان شده است، از جمله: «باب البَلاء» که به خاطر صبر در برابر مشکلات و مصائب است، چنانکه قرآن مىفرماید: «سَلامٌ عَلَیکُم بِما صَبَرتُم»(7) و همچنین «بابالرَّحمة»، «باب الصَّبر» و «باب الشُّکر».(8)
البتّه درهاى بهشت باز و آماده ی ورود بهشتیان است. «مُفَتّحَةً لَهُمُ الابوابَ»(9)
1) تفسیر نمونه، ج 10، ص 194.
2) سوره حجر، آیه 44.
3) بحارالانوار، ج 8، ص 181.
4) بحارالانوار، ج 8، ص 186.
5) بحارالانوار، ج 8، ص 194.
6) بحارالانوار، ج 8، ص 156.
7) سوره رعد، آیه 24.
8) نورالثقلین، ج 4، ص 507.
9) سوره ص، آیه 50.