قرآن با صراحت در آیه 13 سوره مؤمنون مىگوید: ما نطفه انسان را در قرارگاه أمن و امانى قرار دادیم ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فِى قَرارٍ مَکِیْنٍ
در حقیقت محفوظترین نقطه بدن همان جایى است که نطفه و جنین در آن قرار مىگیرد که از هر طرف تحت حفاظت است. از یکسو ستون فقرات و دندهها، و از سوى دیگر استخوان پر قدرت لگن خاصره، و از سوى سوم پوششها و عضلات متعدّدى که روى شکم را فرا گرفته، بعلاوه به هنگام بروز بعضى از حوادث خطرناک دستهاى مادر نیز به صورت ناخودآگاه سپرى مىشوند در مقابل آن!
از همه اینها شگفتانگیزتر اینکه جنین در میان کیسهاى است مملو از یک آب لزج به طورى که در میان آن کیسه به صورت معلّق و در حالت کاملًا بىوزنى قرار دارد. یعنى هیچ فشارى از هیچ سو بر آن وارد نمىشود، چرا که به قدرى ساختمان جنین (مخصوصاً در آغاز کار) ظریف و لطیف است که مختصر فشارى بر آن مىتواند آن را متلاشى سازد.
این کیسه با آن آب مخصوص، حالت ضد ضربه را نیز دارد؛ و درست
مانندفنرهاى بسیار نرم که در کاملترین اتومبیلها کار مىگذارند هرگونه ضربهاى که بر اثر حرکات سریع مادر متوجّه آن شود در خود جذب کرده، و از میان مىبرد.
جالبتر اینکه درجه حرارت را بر روى جنین در حد اعتدال نگه مىدارد، و اجازه نمىدهد حرارتها و برودتهاى ناگهانى که از بیرون متوجّه شکم مادر مىشود به آسانى روى جنین اثر بگذارد!
آیا قرار گاهى از این مطمئنتر پیدا مىشود؟ و قرآن چه زیبا جایگاه نطفه را «قَرارٍ مِکِیْن» نام نهاده است؟!
