زمان مطالعه: < 1 دقیقه
موجود ممکن از نظر خیر و شر به پنج وجه قابل تصوراست:
الف: خیر مطلق که به آن هیچ شری راه ندارد.
ب: خیر کثیر همراه با شر قلیل.
ج: شر کثیر همراه با خیر قلیل.
د: خیر و شر در آن مساوی باشند:
هـ: شر محض که فاقد هر گونه خیر است.
حکما می گویند: سه نوع اخیر تحقق خارجی ندارد، آنچه تحقق دارد دو قسم نخست است. حتی مسئله بلاها ومصائب را- درحالی که کاستی ها را همراه دارد- منشأ خیر فراوان می دانند. مشکل این است که چرا چنین موجودی پدید آمده است؟ هر چند ممکن است انسانی به خاطر بینش خاصی، برخی ازاین اقسام را نیز محقّق بیانگارد.
