1. (وَاللهُ یَعْلَمُ ما تَحْمِلُ کُلُّ أُنْثى وَما تَغیضُ الأرْحامُ وَما تَزدادُ وَکُلُّ شَىء عِنْدَهُ بِمِقْدار)(رعد/8).
«خداوند از خصوصیات آنچه در رحم موجودات ماده است و آنچه رحم ها کم یا زیاد مى کنند (برخى آن را نه ماه در خود نگه مى دارند و برخى بیشتر از آن) آگاه است و هر چیزى نزد خدا اندازه معینى دارد».(1)
2. (وَإِنْ مِنْ شَىء إِلاّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَما نُنَزِّلُهُ إِلاّ بِقَدر مَعْلُوم)(حجر/21).
«خزاین و گنجینه هاى هر پدیده اى نزد ما است و ما آن را به اندازه اى که از قبل معلوم است، فرو فرستاده و پدیده آوردیم».(2)
از مطالعه این دو آیه و آیات مشابه و نیز آیاتى که وقوع هر پدیده اى را از قبل در کتاب مبین یا امّ الکتاب ثابت و معلوم مى شمارد، چنین به دست مى آید که همه موجودات و بخصوص پدیده هاى مادى و از آن جمله کارهاى انسان یک تقدیر و سرنوشت مشخص و قبلى در علم پیشین الهى دارد که آنچه در نظام عینى رخ مى دهد، هم آهنگ با نظام علمى آن مى باشد.
1) براى اطلاع بیشتر از تفسیر آیه به تفسیر مجمع البیان، ج73 ص 280 و تفسیر المیزان، ج11، ص 305 رجوع شود.
2) جهت آگاهى از تفسیر این آیه به تفسیر المیزان، ج12، ص 143 رجوع شود.
