از عجائب دیگر، مسأله تغذیه جنین است؛ چرا که براى پرورش و نموّ سریع جنین، مواد غذایى به طور کامل و از هر نظر پاک و تصفیه شده از یک سو، و اکسیژن از سوى دیگر، و آب به حد کافى لازم است که به طور مداوم به جنین برسد. خداوند این وظیفه را بر عهده دستگاهى بنام جفت گذارده است که از
همان لحظه نخستین آن را در کنار جنین قرار داده؛ از یک طرف به وسیله دو شریان و یک ورید به قلب مادر مربوط است و از طرف دیگر از طریق بند ناف با جنین ارتباط دارد.
تمام مواد غذائى و آب و اکسیژن لازم را از طریق سیستم جریان خون مادر جذب کرده، و بعد از تصفیه مجدّد به جنین منتقل مىکند؛ و زوائد و فضولات و کربن و مانند آن را جمعآورى کرده به خون مادر باز مىگرداند.
بنابراین جفت هم نقش دستگاه گیرنده و دهنده دارد و هم به منزله یک فیلتر و کابراتور است که به تنهایى انسان از مطالعه ساختمان شگفتانگیز همین جفت مىتواند پى به عظمت خالق برد.
جالب اینکه در حدیثى آمده است که امام علیه السلام فرمود: «بچه از نسیمى که مادر استفاده مىکند بهره مىبرد!»
چند سال است که دانشمندان دانستهاند بچهاى که ریهاش کار نمىکند، و در آب رحم شناور است اکسیژن لازم دارد؟ و چند سال است که فهمیدهاند اکسیژنى که مادر مصرف مىکند وارد خوناش شده و به جفت مىرسد، و بچّه از راه بندناف از آن استفاده مىنماید؟
هرچه باشد زمان زیادى نگذشته؛ ولى چشم بیناى امام علیه السلام آن را دیده و مىفرماید: بچه از این نسیم استفاده مىکند. آیا در برابر هواى آلودهاى که ما تنفّس مىکنیم تعبیرى بهتر از نسیم که امام براى بیان اکسیژن ذکر فرموده پیدا مىشود؟ (1)
1) اقتباس از کتاب اولین دانشگاه، جلد 1، صفحه 253.
