ایمان و عمل صالح

(إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ یَهْدیهِمْ رَبُّهُمْ بإِیمانِهِمْ تَجْرى مِنْ تَحْتِهِمُ الأَنْهارُ فى جَنّاتِ النَّعیمِ).(1)

«خداوند کسانى را که ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند، به وسیله ایمانشان هدایت مى کند و در بهشت، نهرها در زیر قدمهایشان جارى مى گردد».

قرآن درباره اصحاب کهف مى گوید:

(إِنَّهُمْ فِتْیَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْناهُمْ هُدىً وَرَبَطْنا عَلى قُلُوبِهِمْ…).(2)

«آنان جوانانى بودند که به خداى خود ایمان آوردند پس بر هدایتشان افزودیم و دلهاى آنان را قوى و محکم نمودیم».

در این آیات نیز از دو هدایت به صورت ضمنى سخن به میان آمده است:

1. هدایتى که مایه ایمان و گرایش به خدا شده است.

2. هدایتى که در پرتو این ایمان، نصیب انسان مى گردد و عامل آن همان ایمان و کارهاى شایسته است که در اختیار همگان قرار دارد.

1) یونس/9.

2) کهف/13.