زمان مطالعه: < 1 دقیقه
بخشى از اختلافات فقها از اختلاف نظر آنان در تطبیق کلیات بر جزئیات ناشى مىشود فقیهى موردى را مصداق قاعده «برائت» دانسته در حالى که فقیه دیگر آن را مصداق قاعده «اشتغال» مىداند این عوامل و نظایر آن مایه اختلاف آراى فقیهان مىگردد و هرگز اختلاف آنان از اختلاف و مسایل فلسفى و عرفانى و یا طب و تشریح و فیزیولوژى و… سرچشمه نمىگیرد و تحولات این علوم تأثیرى در آراى فقیهان ندارد. با توجه به مطالب یاد شده مىتوان به پایه استوارى گفتارى که در این مقاله آمده است پىبرد.
»باور نکنید که فقیهى در حین فهم حکم از عرفان و علوم و فلسفه و… کمک نگیرد، بدون در میان آوردن اینها قدم از قدم نمىتوان برداشت«.